Fransızların meşhur "Paris bir şenliktir" sözü bu yıl bizim için pek geçerli olmadı. 2024 Paris Olimpiyatları'nda Türkiye, maalesef madalya avında biraz kayboldu. Paris’te sadece 3 gümüş ve 5 bronz madalyayla döndük, bu da son 40 yılın en düşük performansı olarak tarihimize geçti. Peki, ne oldu da böyle oldu? Gelin, geçmişe bir yolculuk yaparak durumu birlikte değerlendirelim.
2024 Paris Olimpiyatları: Bize Altın Yok Mu?
2024 Paris Olimpiyatları’nda Türk sporcular ne yaptı dersiniz? Maalesef altın madalya açısından pek bir şey yapamadılar. Paris sokaklarında “Bir tane altın bulur muyuz acaba?” diye dolaşan sporcularımız, 3 gümüş ve 5 bronzla yetinmek zorunda kaldılar. "Biz bu sporu biliyoruz!" dediğimiz güreş, boks ve tekvando gibi branşlarda dahi beklenen başarıyı yakalayamadık. Anlayacağınız, Paris’te altın madalya bu yıl Türk sporculara hiç gülmedi.
Geçmiş yıllarda Tokyo 2020’de 13 madalya topladığımızı düşününce, Paris 2024’teki performansımız tam anlamıyla “Nerede o eski bayramlar!” dedirtti. Aradaki fark öyle büyük ki, sanki madalyalarla aramıza bir Eiffel Kulesi girmiş gibi!
Geçmişin Parlak Günleri: Altınlar, Gümüşler, Bronzlar… Her Yerde!
Geçmiş Olimpiyatları hatırlıyor musunuz? O zamanlar Türkiye, madalyaları torbalarla topluyordu. 2004 Atina Olimpiyatları’nda 3 altın, 3 gümüş, 4 bronz; 2012 Londra’da 2 altın, 2 gümüş, 1 bronz… Madalyaları o kadar çok almışız ki, sporcularımız resmen madalya koleksiyoncusu olmuşlar.
Naim Süleymanoğlu’nun "Cep Herkülü" olarak altın madalyaları peş peşe getirdiği günler, Halil Mutlu’nun halterde ağırlıkları kaldırırken bizlere kazandırdığı zaferler… Bu başarılarla gurur duyduk, coştuk, sevindik. Ama Paris 2024’te bu ruhu yeniden yakalayamadık, adeta madalya mıknatıslarımız bozuldu!
Bu Düşüşün Sebebi Ne? Hava Değişimi mi, Yoksa Motivasyon Eksikliği mi?
Peki, ne oldu da böyle oldu? Paris’te hava mı bize yaramadı, yoksa croissant fazla mı yedik? Şaka bir yana, bu düşüşün birkaç sebebi var. Öncelikle, spor altyapımızda birkaç vida gevşemiş olabilir. Genç sporcularımızı yeterince desteklememişiz, belki de motivasyon eksikliği yaşamışlar. Bu da sahada ve minderde fark yaratmış.
Bir de uzun vadeli spor politikaları var tabii. Bu konuda pek istikrarlı olmadık. Spor altyapısı ve genç yeteneklerin gelişimi konusunda yeterince ileri adımlar atılmadı. Sonuç? Paris’te altın madalyaları Fransızlar yedi, bize kalan sadece "Az ama öz" dediğimiz gümüş ve bronzlar oldu.
Sonuç: Düşen Madalyalar, Yükselen Umutlar!
Tamam, Paris 2024’te işler pek yolunda gitmedi, ama her şey bitmiş değil! Spor altyapımızı güçlendirebilir, genç yeteneklere daha fazla destek olabiliriz. Uzun vadeli ve sağlam bir spor politikasıyla, 2028’de yeniden altın madalya kürsüsünde yer alabiliriz.
Yani, moral bozmak yok! Son 40 yılın en kötü performansını yaşadık ama bu, yeni ve daha güçlü bir başlangıç için mükemmel bir fırsat. Ne demişler, "Her düşüş, bir kalkışın habercisidir!" Paris 2024’te madalya mıknatıslarımız bozulmuş olabilir, ama bir dahaki sefere onları tamir edip, yeniden madalya avına çıkacağız. Bu sefer altınlar da bizim olacak, gümüşler de, bronzlar da!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder